„Dziadek i Ja” to wspomnienie, to połączenie dwóch światów i dwóch osób na ich fotografiach. Zestaw ten powstał około 16 lat po śmierci Dziadka autorki , kiedy to okazało się, iż on również fotografował. Wnuczka weszła w posiadanie całej walizki starych fotografii, którym postanowiła nadać nowe życie. Postanowiła połączyć zdjęcia Dziadka ze swoimi i to dosłownie – za pomocą spinacza. Jednak ten zwykły spinacz ma tutaj całkiem inne, bardziej metafizyczne znaczenie. Łączy on fotografie wnuczki z fotografiami Dziadka, dwa światy – miniony i teraźniejszy oraz spojrzenia na świat i wspólną pasję.
